Moskou

Moskou,

25 oktober rond vijf uur ging het dan eindelijk beginnen. Vanuit Utrecht Anjelierstraat samen met Niels naar het station, Niels op de fiets en ik in de bus. Pa en ma konden niet mee omdat ze naar een 40 jarige bruiloft gingen. De trein vertrok vanaf Amsterdam Centraal. Floortje, Loes en Juut zijn er helemaal naartoe gereden om me uit te zwaaien. Samen met Niels stonden ze in Polka houding voor het raam. Voelde behoorlijk raar, spannend en ook lekker tegelijk. Moest mijn papieren laten zien aan de "provodnitsa" (soort beheerdster van de treinwagon) en werd verzocht om meteen naar mijn cabine te lopen. Er zat nog niemand in, snel tas neergezet en nog even contact met andere kant van het raam gehad. In Arnhem stonden we op het perron en ik voelde me net een aapje. Mensen zagen op de deur dat de trein naar Rusland ging en keken vol verbazing naar binnen. Heb met mijn biertje maar even een proostgebaar gemaakt.

De Provodnitsa kwam meteen een lakenset brengen en mijn bed werd naar beneden geklapt, bedje opgemaakt. De trein was verdeeld in verschillende eindbestemmingen. Het loskoppelen en aankoppelen zou me later duidelijk worden..
Bij elke stop was ik benieuwd of mijn coupegenoot binnen zou komen. In Keulen was het dan zover, Olga (Russisch vrouwtje van eind 40) kwam binnen en stelde zich voor, na kort overleg met Provodnitsa en een knikje naar binnen verliet ze de coupe weer. Het was behoorlijk rustig in het treinstel en ze mocht naar een andere coupe. Vond het niet zo heel erg en dat betekende dus een prive coupe voor de rest van de reis.. In Duitsland kwamen er nog mannen in uniform de trein in met honden bij zich, dat voelde wel raar. Even later kwam Olga nog even kletsen, haar voorlopige eindbestemming was ook Moskou. Later kwam ze nog even goede nacht wensen. In de coupe was een kleine wastafel onder het tafelblad, dus voor het slapen gaan daar tanden gepoetst. Met trapje bed ingeklommen en op mijn zij liggend zag ik verschillende steden voorbij komen. In Hannover werden er wagons los- en aangekoppeld. Elk half/ heel uur stopten we even om weer mensen op te pikken. Meeste stapten in andere wagons.

26 oktober, 's ochtends ontbeten in een Poolse restauratiewagon. Heerlijke scrambled eggs, koffie en een sapje. In Warschau werden de wagons weer los- en aangekoppeld. Voor mijn reizen na Moskou heb ik schema's zodat je weet hoe laat de trein weer vertrekt. In Warschau zag ik mensen uit de trein stappen en weglopen. Ik dus ook even een frisse neus halen. Na 10 minuten begint de trein te rijden, vertrouwde het niet helemaal en ben er rennend ingesprongen. Na 200 meter reden we achteruit naar een ander perron. Anderhalf uur later konden we weer vertrekken. Bij de "provodkini" (mannelijke variant) warm water gehaald in een kamertje aan het begin van de wagon. Ik had mijn boekje Hoe&Wat in het Russisch meegenomen, vonden ze wel leuk.

Rond half vier klopte Provodnitsa aan de deur en vertelde dat er paspoortcontrole kwam (in Brest). Een man in uniform kwam paspoort controleren, even later kwam een andere man mijn paspoort halen. Toch maar op vertrouwen dat het goed komt. Na klein half uur kwam weer een andere man mijn coupe controleren. Ik moest er uit en hij keek overal; wist niet eens dat er zoveel ruimte was in dat kleine hokje om iets te verbergen. We reden verder (met al die mannen nog in de trein) naar een stationshal. De trein werd omgezet van Europees smalspoor, naar Russisch breedspoor. Dit duurde alles bij elkaar 4,5 uur. Ondertussen kreeg ik wel honger en moest ik ook nodig naar de wc. Kokend water gehaald en zelf een pasta maaltijd gemaakt (water in een zakje, zipper dicht en na 8 minuten eten maar). Pyama outfit ging weer aan, nog wat gelezen en weer gaan slapen.

27 oktober 's ochtends aangekleed, tas ingepakt en voor ik het wist waren we in Moskou. Had me een uur vergist, dus ging sneller dan ik dacht:-).. Op het station werd ik opgepikt en met een taxi naar het hotel gebracht. Stond helemaal vast bij het station. Wat een zesbaans rotonde was (zou in nederland 3 baans zijn), werd al snel een negenbaans. De chauffeur bleef 10 centimeter achter zijn voorganger. Iedereen zoekt het beste plekje, maar zijn niet asociaal. Moest er wel om lachen. Opeens kwam er een fietser met zijn fiets boven het hoofd door de file, zo weinig plek was er. Werd netjes afgezet bij het hotel. Ziet er prima uit, spullen neergezet en weer naar beneden gegaan. Moet mijn ticket ophalen bij Intourist, maar dat heb ik nog steeds niet gevonden. Komt later nog wel. Morgen een excursie naar het Kremlin, word om negen uur opgehaald door engels sprekende gids. Verder niet zoveel gedaan vandaag. Zal maar eens een eind maken aan dit lange verhaal. Als iemand behoefte heeft aan een samenvatting???

Heel veel groetjes en tot volgende keer



PS echt een super herinnering Floortje, Loes, Juut en Roelof!!!!!!!!!