Shanghai/ Kobe

Shanghai/ Kobe



28 november 's avonds met Dorry over de foodmarket gelopen. Heerlijke noodles gegeten en alletwee een sd card (memory kaart voor fototoestel) gekocht voor minder dan kwart van oorspronkelijke prijs. Daarna terug naar het hotel gelopen. Had afgesproken om nog naar hostel van Tom te gaan voordat ik wegging. Hij was er niet, dus ik liep weer richting eigen hostel en heel toevallig zag ik hem onderweg zitten in een cafeetje. Andere nederlandse jongen (Massy) was er ook. Belevenissen van laatste dagen uitgewisseld en wat gedronken. 's Avonds teruggelopen naar hostel.

29 november om half 8 opgestaan. Het sorteren kon weer beginnen en na deze klus voor de laatste keer ontbijt genuttigd in restaurant beneden. Dorry kwam er bij zitten en ze liet nog wat fotoos van kunst zien dat ze heeft gemaakt. Tassen opgehaald en buiten afscheid genomen van Dorry. Gidsje en chauffeur brachten me naar treinstation. Een ander station dan waar ik ben aangekomen, het leek meer op de wachtruimte van een vliegveld. Nog snel wat eten ingeslagen en daarna gewacht. Trein zag er snel en luxe uit. Zat naast een Chinees met een Chinees en Amerikaans paspoort. Grootste deel van de reis was hij aan het werk, tussendoor wat gekletst en geslapen. Bijna geen buitenlander gezien en er straalde niet veel vriendelijkheid van de rest af. Alleen van een klein jongetje dat de hele tijd kwam kletsen. Hij begreep wel dat ik geen Chinees sprak, maar dat weerhield hem er niet van om te blijven kletsen. Mijn buurman vertaalde af en toe wat. Iedere Chinees heeft zijn eigen thermosfles half gevuld met onkruid (is thee, maar lijkt er niet op). Tussen de wagons kun je warm water tappen en dus je eigen thee en noodles maken. Trein zag er netjes uit bij vertrek, maar tussendoor weten ze er een behoorlijke puinhoop van te maken. Alles wordt toch weer achter hun kont aan schoongemaakt, dus het geroggel en het geknoei gaat in een moeite door. Mijn aardige buurman stapte halverwege uit en daar kwam een chagrijnige chinees voor in de plaats. Trein kwam half uur te laat aan, maar aangezien mijn chinees niet echt is verbeterd stond ik alleen met al mijn spullen te wachten in tussenruimte. Toch maar weer even gaan zitten en toen we uiteindelijk aankwamen in Shanghai was het dringen geblazen om naar buiten te gaan. Eenmaal buiten het station aangekomen word je meteen weer lastiggevallen door mensen die iets van je willen. Standaard antwoord is meteen nee op alles wat binnen een kilometer van het station gevraagd wordt. Een man kon me voor maar 100 yuan naar het hotel brengen, terwijl ik uiteindelijk voor taxi 30 yuan moest betalen.. Bij aankomst in mijn luxe kamer tassen neergezet en meteen naar buiten gelopen om snel wat te eten. Na een eindje wandelen met volle maag aangekomen in hotel. Heerlijke douche genomen en op bed neer geploft..

30 november om negen uur de wekker gezet en op gevoel naar de stad gelopen. Kwam uit in de Oude Stad en er was een markt op straat. Er werd vanalles verkocht. Overal zag je nog slachtresten van vissen, kippen etc. Overal ook kooien met dieren. Achterop een scooter zag ik een kooi met dieren en op het zadel van de scooter werd een kip geslacht. Wat vers fruit gekocht, wat geslenterd en mijn ogen uit gekeken. Heerlijk vind ik dat om daar een beetje rond te neuzen. Heb het idee dat mensen me hier meer nakijken dan in Beijing, er zijn ook minder toeristen hier. Voelde me niet heel erg fit vandaag. Voorhoofd zat verstopt en was moe. Besloten om een film te gaan kijken. In een groot warenhuis kon ik op 12e verdieping 1 engelse film bekijken, eerst naar Starbucks gegaan op 3e verdieping en later de film 2012 gekeken. Veel actie, dus prima film om in bioscoop te zien. Na de film heb ik wat noodles gegeten in een klein eettentje. Flink pittig en na een paar happen brak het zweet me uit en begon mijn neus te lopen. Dat bleef niet onopgemerkt en ze kwamen meteen een toiletrol brengen. Na een flinke wandeling weer aangekomen in hotel. Na een frisse douche onder de lakens gekropen..

1 december tot 9 uur geslapen. Snotkop is nog niet helemaal verdwenen, maar geen tijd te verliezen:-). Naar de Huangpu rivier gelopen, onder de rivier kun je met een soort metro naar de andere kant. De tunnel hebben ze Bund Sightseeing Tunnel genoemd en tijdens de 3 minuten durende rit word je getrakteerd op een lasershow. Ook kom je opblaasfiguren tegen en in het karretje hoor je bijpassende muziek. Best wel fout, maar als echte toerist moet je dit wel gezien hebben. Daarna naar Shanghai Oceaanaquarium gelopen. Entree was wel prijzig maar het was echt de moeite waard. Erg veel vissen, schildpadden, pinguins en krokodillen gezien. Er is ook een 150 meter lange tunnel door het aquarium heen, waar de haaien en schildpadden over je hoofd heen zwemmen. Even een broodje gegeten bij de Subway; na 8 jaar durfde ik hier weer een broodje tonijn te eten (in Duitsland erg ziek van geworden). Van hier was het 5 minuten lopen naar de Oriental Pearl TV Tower, deze toren is 457 meter hoog en een van de eerste moderne torens in Shanghai. Eerst moet je wachten totdat groepje groot genoeg is om de lift te vullen en daarna word je naar boven gebracht met een lift. Behoorlijke vaart zat er in en voor we het wisten waren we 265 meter hoger. Voordat ik het gebouw inliep had ik het gevoel dat er naar beneden werd gespuugd, maar het waren de schoonmakers boven. Op 265 meter hoogte zag ik ze voor de ramen bungelen. Ze zaten op een soort schommel (goed beveiligd) en waren de ramen aan het schoonmaken. Daarna ben ik met trapje naar beneden gelopen en op 259 meter hoogte stond ik op een glazen plaat naar beneden te kijken met knikkende knieen. Er was een rond plateau om de toren heen waar je door het glas naar beneden kon kijken. Vond het wel weer genoeg voor vandaag en ben terug gegaan naar het hotel. Wilde een film kijken op tv; engels menu, film uitgekozen en twee seconde later begint een chinese film. Gebeld naar de receptie maar er is geen Engelse film. Beetje tv gekeken en op tijd gaan slapen



2 december werd ik wakker met een opgezwollen ooglid. Zo lang geslapen vannacht dat ik er dichte ogen van heb gekregen. Na het ontbijt naar de Oude Stad gelopen. Via kleine straatjes met marktjes en winkeltjes uitgekomen bij de Yutuinen en de Bazaar. De gebouwen in de Bazaar zijn gebouwd in oude stijl maar zijn niet echt oud. Yutuinen is een complex van 6 tuinen met een muur er omheen. Erg rustig en mooi hier. Daarna wilde ik toch een poging doen om thee te drinken, maar het bekende theehuis Huxingting (gebouw uit 1784, werd eerst gebruikt door katoenhandelaren) was gesloten. Er wordt veel gebouwd en opgeknapt voor de Expo 2010 in Shanghai. Dan maar naar de Starbucks, werd aangesproken door oude Japanner (74). Hij wilde graag op de foto en later beloofde hij de foto te mailen. Hij was met een grote groep naar China gekomen en de rest stond buiten op hem te wachten. Voor 50 cent noodles gegeten in een achterafstraatje. Vinden ze wel grappig als je daar komt eten. Daarna door gelopen naar Huaihai Park, ook hier waren ze spelletjes aan het spelen en aan het sporten. Niet zo massaal als in Beijing maar ik vind het heerlijk om naar te kijken. Via Volkspark naar drukke winkelstraat gelopen (Nanjing Dong Lu) en daarna naar het hotel. Wel leuk dat ik vanuit de douche NBA wedstrijd kan kijken, maar vind een hostel toch wel gezelliger. In een hotel heb je veel minder aanspraak en een biertje is bijna vier keer zo duur. Veel gewandeld vandaag en slapen zal wederom geen probleem worden



3 december om half 8 opgestaan. Mijn plan was om naar Zhouzhuang te gaan, een stadje buiten Shanghai. Had in boekje gelezen dat je daar met de bus naartoe kon gaan. Na een lange zoektocht eindelijk het busstation gevonden. Vroeg informatie over de busreis maar met een kort chinees nee was ons gesprek afgelopen. Nog wat rondgevraagd daar, maar er reed geen bus. Met de metro naar het treinstation gegaan en daar heb ik met hulp van een aardig Chinees stelletje een kaartje gekocht voor de trein naar Suzhou. Dit is een stadje 50 km ten noordwesten van Shanghai. Moest een tijdje wachten in een grote hal. Per trein waren er twee lange rijen met stoelen waar je kon wachten. Net voordat de trein vertrekt staat iedereen op en wordt er geduwd om maar snel naar binnen te mogen. Daarna mag je pas naar het perron waar je trein vertrekt. Na een half uurtje stond ik in Suzhou op het station en werd ik weer lastiggevallen door Chinezen die iets van me wilden. Meteen een kaartje voor de terugweg gekocht, hierbij werd ik geholpen door een meisje wat een beetje Engels sprak. Naar Beisi Ta (Noordelijke tempelpagode) gelopen. Het is een overblijfsel van een ouder tempelcomplex dat werd herbouwd. Het gebouw is 76 meter hoog en je kunt op elke verdieping het uitzicht bekijken. Op de bovenste verdieping van de toren kwam ik een meisje tegen dat ik eerder al op de wc had gezien. We raakten aan de praat en ze vroeg of ik mee wilde met haar en haar vader. Ze hadden een gids en busje geregeld voor de hele dag. Aangezien ik geen plannen had leek me dat erg leuk. Beneden kennis gemaakt met haar vader. En een paar minuten later reden we met het busje naar een gracht. Na wat onderhandelen konden we met een boot mee, de tocht duurde ongeveer 50 minuten. Heerlijk buiten op het dek gezeten, fotoos gemaakt en wat gekletst. Christopher en Sharon zijn vader en dochter en ze zijn samen al een tijdje op reis. Erg leuke mensen en het klikte meteen. Na de boottocht zijn we naar de Tuin van de Nederige Administrateur gereden. De tuin werd aangelegd in de 16e eeuw en daarna aangepast door diverse eigenaren. Waren weinig mensen en het was rustgevend om daar rond te lopen. Om kwart voor vijf liepen er mannen rond om iedereen naar buiten te sturen. Buiten werden we meteen aangesproken door mensen met een riksja. Na wat onderhandelen werden we met z'n drieen in de riksja naar een straat gebracht met restaurantjes. Arme man kwam amper vooruit en het was eigenlijk wel schaamtelijk, ook wel weer grappig natuurlijk. Wat gegeten in een restaurant, maar dat was niet echt een succes. Christopher en Sharon gingen nog een poging doen om de trein van 7 uur te halen. Afgesproken dat ik de volgende dag naar hun hotel zou gaan en dat we daar wat zouden eten. Mijn trein ging pas om 21.50 dus ik ging op zoek naar een barretje. Ben ergens een zijweg ingelopen en na 100 meter kwam ik Tom en Massy tegen. Twee Nederlandse jongens waar ik in Beijing al afscheid van had genomen. Was echt stom toevallig en lachwekkend natuurlijk. Hebben wat gewandeld door het centrum en daarna nog wat gedronken. Nu echt afscheid genomen en met de taxi ben ik naar het station gegaan. Na aankomst in Shanghai dacht ik even terug te lopen naar het hotel. Behoorlijke wandeling en net voordat ik er was, was een weg opengebroken en zou ik het hele blok om moeten lopen. Nam de sluiproute en halverwege stond ik met een voet in de modder. Met vieze schoenen in het hotel aangekomen, behoorlijk moe maar met een voldaan gevoel



4 december was een rustige dag. Weer door de kleine straatjes naar de Bazaar gelopen. Had mooie oude fotoos van Shanghai gezien vorige keer en kon het toch niet laten om ze te kopen. Na een beetje afdingen liep ik met twee kleine en een grote foto naar buiten. Koffie gedronken en wat in het park rondgelopen. De zon scheen, dus was wel lekker om even wat te lezen in het park. Heb in China de bedelaars beetje links laten liggen omdat er zoveel rondlopen. In het park gaf ik een ouder vrouwtje 40 cent en ze was er zo blij mee. Zag haar even later zitten op een bankje en heb haar 5 euro gegeven. Ze viel bijna voorover met alle buigingen, dat zal ze natuurlijk ook niet vaak meemaken. Elke dag werd ik twee keer per dag ongeveer gevraagd of mijn schoenen gepoetst moesten worden. Vandaag ben ik wel tien keer gevraagd. Schoenen zagen er natuurlijk ook niet uit na mijn sluiproute van gister. Dus tijdens het lezen van mijn boek begon een man mijn schoenen te poetsen. Naar gevoel, omdat het slaafs voelt ofzo. Maar goed, toch blij dat ze weer schoon zijn en hij blij met wat geld. Daarna in het park rondgelopen, jongens deden een poging om te skateboarden. Was erg leuk om te zien. Daarna naar hotel van Christopher en Sharon gelopen. Hebben eerst wat fotoos uitgewisseld van dag ervoor. Boven een biertje gedronken en wat gekletst, daarna bij de overburen gegeten. Smaakte erg goed en het was gezellig. Even later een dessert en koffie gehaald bij koffiewinkeltje en in het hotel opgegeten/gedronken. Op bovenste verdieping van het hotel is een bar en daar buiten een terras. Ziet er gezellig uit. Sharon ging haar moeder bellen en ik heb een tijd met Christopher gekletst, daarna spullen opgehaald in kamer en even gekletst, daarna naar hotel gegaan. Wilde eerst naar hotel lopen, maar heb al snel een taxi genomen. Benieuwd of ik hen nog ooit ga zien, blij dat ik ze ontmoet heb.



5 december werd ik om half elf opgehaald door een gidsje en chauffeur. Daarvoor ontbeten en de hele bende weer ingepakt. Wil eigenlijk nog wat opsturen naar nederland, niet zo slim om dat in Japan te doen maar goed. Naar de haven gebracht en bij de internationale passagiers terminal afgezet. Gidsje stond te praten met mannetjes aan de deur en terwijl er nog een flinke rij voor de deur stond mocht ik voor een grote groep. Wel schaamtelijk, maar goed. Binnen werd ik al meteen aangesproken door Japanse mensen. Benieuwd waar ik naartoe ging en of ik alleen was. Het is wel een beetje raar in China en Japan om als vrouw alleen te reizen. Eerst moesten we wat formulieren invullen en even later werd je temperatuur gemeten met een apparaatje dat ze voor je hoofd houden. Geen koorts, dus mocht aan boord. Eerst nog even wachten in een ruimte en daarna met de bus naar de boot toe. Had echt geen idee wat ons te wachten stond. Er lag een enorm cruiseschip aan de kade. Was met een groepje Engelsen in de bus en ook zij stonden met grote ogen te kijken. Via een lange trap aan boord geklommen en daar moest je gewoon inchecken zoals bij een hotel. Lag op een kamer met vier stapelbedden. Ieder bed heeft zijn eigen gordijn en ik lag met 5 andere vrouwen in de kamer. Spullen neergezet en meteen naar het dek gelopen. Iets verderop was een fotoshoot van Dior en verder hadden we een mooi uitzicht over de rivier. Duurde behoorlijk lang voordat we konden vertrekken. Er was veel verkeer op de rivier en dat werd stilgelegd zodat wij er doorheen konden. Werd van het dek gehaald door iemand van het personeel en ik moest naar de receptie. Mijn paspoort werd grondig doorzocht, maar uiteindelijk was het toch in orde. Engelsen waren aan het tafeltennissen en ze vroegen of ik mee wilde doen. Beetje gekletst en even later wat gedronken in koffiebar. Rest van de dag beetje rondgelopen, naar buiten en om 6 uur konden we dineren. Had behoorlijke honger en heb goed gegeten. Ondertussen werd de zee steeds onrustiger en mijn maag ook. Na het eten wilde ik even naar het toilet lopen, maar aangezien ik daar niet naar buiten kon kijken en het behoorlijk stonk kon ik mijn eten niet langer binnenhouden. Met een opgelucht gevoel op bed gaan liggen en een lange nachtrust gehad



6 december 's ochtends werden we erg vroeg wakker gemaakt door middel van klassieke muziek. Japanse tijd half acht gingen de luidsprekers aan, maar Chinese tijd is dat dus half 7. Voelde me weer helemaal fit en een Japans ontbijt kon er wel weer in. Voordat je het restaurant in mocht werd je temperatuur weer gemeten en genoteerd. Er kwam een Japanner naast me zitten en gaf me wat kruiden voor in de rijst (met water). Uit beleefdheid mijn rijst opgegeten dat naar zeewier smaakte. Rustig dagje gehad,beetje gekletst met Engelsen, wat gelezen en buiten wat rondgelopen. Bij het diner kwamen Engelsen bij me zitten en daarna zijn we naar karaokebar gegaan. Was wel lachen, maar zoals alle ruimten op het schip was het maar 2 uur geopend. Vandaag ook wasje gedraaid, in de doucheruimte beneden kun je wasmachine gratis gebruiken. Niet zo laat gaan slapen



7 december werden we wederom wakker gemaakt met hetzelfde deuntje. Temperaturen en daarna ontbijten. Tas ingepakt en opeens werd omgeroepen dat we allemaal naar beneden moesten komen. We werden opgesteld in rijen en wij moesten in rij van buitenlanders gaan staan. Toen iedereen klaarstond kwam er een groepje "dokters" binnen en in een lange rij moesten we naar binnenlopen. Wederom werd temperatuur gemeten en daarna mochten we weer gaan. Tassen beneden neergezet en we moesten nog een uur wachten voordat we naar buiten mochten. Door de douane, vragen werden gesteld, vingerafdrukken en foto gemaakt. Bagage werd doorzocht en eenmaal buiten afscheid genomen van Engelsen. Japanse man sprak me aan en wilde me een kaart van Kobe geven. Was terughoudend en dacht dat hij ook weer iets van me wilde. Even vergeten dat we in Japan zijn en dat het hier heel anders werkt. Hij hielp me hoe ik het beste naar mijn hotel kon komen. Met de Port Liner (soort tram/metro) richting hotel gereden en laatste stukje gelopen. Wat een stilte op straat zeg, geen gerochel, geen toeterende auto's, niemand die je lastig valt en iedereen wacht voor rode stoplicht. Bijna saai.. Kon pas om twee uur inchecken in het hotel, dus even een ommetje gemaakt en wat eten gekocht. Wel even wennen aan de prijs hier, vergeleken met China erg duur. Daarna teruggelopen naar het hotel en spullen stonden al op mijn kamer. Naar stad gelopen om dingen te regelen voor rest van de reis. Heb wat treinreizen gereserveerd en mijn Railpass opgehaald. Kan nu 21 dagen gratis met de trein reizen in Japan (soort van Tienertoer maar dan in Japan en wat ouder). Morgen ga ik met de trein naar Beppe en vandaaruit een dag later naar Mount Aso.



Helaas kon ik geen fotoos toevoegen, hopelijk lukt dat later wel. Tot snel maar weer!!!!!!!!!!!