Belize/ Mexico

4 aug
Vijf uur ging de wekker en bij pier waar we vertrokken konden we broodje smeren. 14 duikers en twee snorkelaars, wij inderdaad. Een tocht van twee uur die ons nog lang bij zal blijven, ook lichamelijk. Op bepaalde stukken waren er grote golven en daar moest iedereen zich goed vasthouden. De klappen voelden we aan billen, hoofden en ingewanden. Sanne zat op slechtste plek maar kreeg al snel de beste plek. De eerste stop was bij de Blue Hole, grootste blauwe vlek ter wereld in de zee. Ooit een grote grot, nu vanwege zeeniveau een blauwe zeegrot van 122 m diep en als je duikt zie je de stalagmieten. En ligt in de lighthouse reef. Wij mochten er als eerste uit, samen met een jongen die onze gids voor vandaag was. Ff hannesen met onze brillen, flippers en snorkels. Eerste dat we zagen onderwater was een school behoorlijke vissen en diep donker water. Wij zwommen naar de rand van het "gat" en daar zagen we koraal en prachtige vissen. Leek bijna onecht, onze gids wees ons veel dingen aan. Hyperventilatie had intussen plaats gemaakt voor rustige ademhaling en het was echt genieten. We zagen zelfs een grote schildpad, dus dag kon niet meer stuk voor Sanne. De duikers hebben haaien gezien, die helaas dieper zaten dan wij konden zien. We hadden een onderwaterwegwerpcamera (wat een woord voor Scrabble) en zijn erg benieuwd of we wat moois hebben geschoten. Terug de boot in en diegenen die naar toilet moesten bleven iets langer in het water zonder wetsuit aan. Stukje varen naar een eiland waar wij werden gedropt, de duikers gingen iets verder. Mooie duik waar we tussen het koraal konden zwemmen. Mooie gekleurde vissen gezien en later op het eiland naar een uitkijkpunt gelopen waar we grote groep vogels zagen. Onderweg leguanen gezien van een kleine meter. Gewacht tot de boot kwam bij de pier, geluncht en prachtig uitzicht op helder blauw water. De laatste duik was bij een ander Reef. Een levensecht aquarium, toen we erin doken zaten we middenin een school vissen van een meter die meteen tegen onze richting inzwommen. Erg bizar om boven een enorm aqarium te kunnen "zweefvliegen", het water was zo helder en we zagen diep onder ons de duikers zwemmen. De stroming was behoorlijk sterk en we moesten opgepikt worden door de boot. Duikers waren nog niet klaar dus Jip besloot nog een duik te maken en kwam tussen honderden paarse vissen te liggen. Indrukwekkende dag afgesloten met rumpunch en een iets minder ruige terugweg.
Snel naar huis, want Jip had ondertussen een tampon van een meter doorsnede. Volgens Sanne mocht deze uitspraak niet ontbreken in het verhaal.
Helemaal gesloopt, douche genomen thuis, biertje gedronken bij "festival" van het eiland. Zagen Jullio, man waar we gister biertje aan hadden gegeven. Na paar drankjes stond hij klaar met zijn golfkar (het vervoermiddel) op dit eiland en zei dat we mee moesten. Hij liet ons de afgelegen kant van het eiland zien en zo scheurden we door lokale buurtje en niet veel later reden we midden op de landingsbaan van het eiland. Gelukkig kwam er geen vliegtuigje aan en bracht hij ons weer netjes terug na een leuke eilandtour. Heerlijke kreeft gegeten voor de verandering en toen was de energie echt op..

5 aug
Uitgeslapen tot 5:30 en niet veel later mochten we van onszelf het bed verlaten. Op zoek gegaan naar ontbijtplek, maar weer eens gewerkt aan ons eierengemiddelde. Tassen gepakt en op volgepakte boot naar San Pedro gegaan, half uurtje varen.. Alvast tickets gekocht om morgenvroeg naar Mexico te kunnen gaan. Op zoek gegaan naar goedkoopste overnachtingsmogelijkheid, wat niet meevalt in dit toeristische stadje. Wederom witte stranden en blauwe zee. Veel aanlegsteigers en weinig plekken waar je vanaf strandje (dat ook dient als trottoir en fietspad) in zee komt zonder overvaren te worden of vast te komen zitten tussen zeewier. Werden naar Wet Willy gestuurd; restaurant/bar aan einde van pier. Heerlijk helder water en toen we op pier zaten uit te druppelen, zagen we enorme pijlstaartroggen. Eentje sprong zelfs uit het water voor ons. Lunch gedeeld, biertje gedronken en inchecken in hotelletje. Na twee minuten 'verveelden' we ons, dus snel weer naar buiten. Een duikmasker en snorkel gekocht en weer op naar Wet Willy. Om de beurt snorkelen, toen Jip in het water lag kwamen er meerdere pijlstaartroggen. Aanwijzingen vanaf de kant waar ze zaten en Jip erop af. Geweldig om die enorme vissen te zien vanaf de zijkant, lijf langer dan een meter en dan nog enorme lange staart erachter. Sanne zag er weer eentje, Jip schrok zich rot toen een 'nieuwe' grote bruine recht op haar af kwam zwemmen. Ze wist niet hoe snel ze naar de trap moest zien te komen. Lekker gegeten bij Willy en weer gaan kijken bij de roggen. Er waren er meerdere bijgekomen; zwart met witte stippen en wit aan de onderkant, Jip onderwater dichtbij de trap en Sanne met de camera op de steiger. Hoorden dat ze niks doen, maar wij dachten alleen maar aan Steve Irwin (crocodile hunter), die door pijlstaartrog recht in zijn hart is gestoken en is overleden. Machtig om te zien. Later nog wat boodschappen gehaald, Sanne kan eindelijk weer ff tv kijken in kamer met airco en Jip hangt buiten in de hangmat. Morgen op naar Mexico.. We hebben het idee dat we niet bruiner worden, maar stukjes onder de bikini worden wel steeds witter!!

6 aug
De nacht slecht begonnen, vrij normaal als je je een beetje misselijk voelt of andere kwaaltjes hebt in deze landen. Gaat wel weer over, dacht Sanne, dit keer helaas niet. Sanne had zo'n pijn in haar buik en heeft weer dikke vrienden met het toilet gemaakt. Om zes uur ging Jip op pad om een dokter of ziekenhuis te vinden. Werd al snel duidelijk dat er niks open was, om 7 uur nieuwe poging. Openingstijden zijn niet erg strikt en om half 8 kwam er iemand aankakken. Legde uit wat er aan de hand was, maar apotheker had geen idee en dokter zou pas om half 10 komen omdat hij eerst les moest geven. Aardig vrouwtje bracht Jip met het gangbare vervoermiddel hier (golfkart) naar kliniek. Iemand anders gaf weer een lift terug en uiteindelijk stuurde lieve jongen van ons hostel Jip naar andere dokter. Huisbezoek kennen ze hier niet en Jip moest de patiënte op gaan halen. Sanne voelde zich steeds beroerder, taxi aangehouden op straat, 500 meter verderop strompelend naar binnen. Meteen naar "operatiekamer" gebracht en aan het infuus, paar medicijnspuiten toegevoegd en afwachten maar. We zaten in een klein kamertje met aftandse apparatuur, nog ouder bed en een karretje met groentenafbeeldingen erop als opslagplaats voor medische hulpmiddelen. Spuiten kwamen uit nieuwe verpakking en naalden werden na gebruik verzameld om weg te gooien. Geen comfortabel bedje, maar de medicijnen deden na 1,5 uur gelukkig hun werk. Jip liep op en neer om wat te drinken te halen, tickets voor Mexico geruild, kamer in hotel gewisseld en op krukje naast Sanne gezeten. Tussen de middag gingen de dokter en de zuster de deur uit om ff te lunchen. Uitslag van bloedtest kwam binnen; "gelukkig" een bacteriële infectie die twee tot drie dagen zou aanhouden. Om vijf uur ging kliniek dicht, slangetje van infuus er uit en naald bleef zitten. Golfkart aangehouden op straat om te vragen of hij Sanne naar huis wilde brengen. Jip ging langs bij de apotheek, thuis hand met naald ingezwachteld en Sanne kon lekker in fris bed liggen. Morgen komt verplicht dagje rust wel goed uit, boot gaat om de dag naar Mexico. Hectisch dagje, gelukkig goed afgelopen...

7 aug
'S nachts wekker gezet om medicijnen in te nemen en klokje behoorlijk rondgeslapen. Sanne voelde zich stuk beter gelukkig, eerst beneden gaan ontbijten. Maag van Sanne protesteerde behoorlijk na paar happen fruit en stukje pancake. Terug naar de kliniek om nog spuit te halen voor de naald die nog in hand van Sanne zat. Gelukkig geen infuus meer en rustig dagje gehad. Naar Wet Willy's gegaan voor een frisse (onderwater) duik en tussendoor gerust en gestudeerd. Morgen dan echt op naar Mexico!!

8 aug
Moesten om half 8 bij de pier zijn. Gister nieuwe reservering gemaakt voor tickets. Uitchecken bij immigratie en wachten tot we konden vertrekken. Zouden om 8 uur vertrekken, maar door drukte bij "douane" werd dat bijna een uur later. Op de ferry werden we van ons relaxte gevoel meteen teruggeworpen naar Nederlandse chaotische en drukke instelling. Hard gepraat, zorgen maken om niks en door hele ruimte heen schreeuwen. Na 1,5 uur kwamen we aan in Chetumal, we moesten van de boot af en onze spullen werden in een rij neergezet. Zware bewaking en een drugshond voerden een showtje op en na deze check konden we lopend naar de douane in de buitenlucht. Ook hier bleek weer dat Europeanen ongeduldig zijn en niet op hun beurt kunnen wachten. Duurde lang voordat we stempel voor Mexico hadden. Met twee Brabanders een taxi gedeeld om naar busstation te gaan. Je ziet meteen verschil tussen Mexico en Belize. Strakker geregeld, mooiere bussen en minder relaxed. Kaartje gekocht voor de bus, anderhalf uur later vertrokken we als enige twee toeristen in bus vol Mexicanen. Andere toeristen gingen linea recta naar de witte stranden. Lekker naar buiten kijken onderweg en de geasfalteerde wegen zagen er goed uit. Na 1,5 uur kwamen we in Bakalar, een dorpje aan The Lake of 7 Colours (het meer van de zeven kleuren). Onderweg hadden we al een mooi uitzicht op dit meer, zelfde kleur als de zee. Bij aankomst kregen we veel informatie bij een tourist office en het leek veelbelovend. Eerst op terrasje Mexicaanse guacemole met nacho's en Sanne probeerde weer een biertje! Daarna bepakt en bezakt op zoek naar leuk hostel. Dat bleek nog niet mee te vallen en de afstanden waren groter dan we dachten. Na meer dan een uur gelopen te hebben in relatief duur, maar goed hotel uitgekomen. We waren wel klaar met die knakenhotels waar ze veel te veel geld vroegen voor troep. Snel richting meer nu het nog licht was. Zag er toch wel bijzonder uit, later op dorpspleintje wat gegeten en een "internationale fietsshow" gezien. Hele dorp was uitgelopen voor een slechte show en veel te veel gepraat, maar super om te zien hoe het dorp opleefde en aan het genieten was. Met taxi terug voor nog geen euro, uurtje later in de tijd hier, kaarsje aangestoken en niet al te laat gaan slapen...

9 aug
Weer vroeg uit de veren en ontbeten op 'centrale pleintje'. Daarna naar de toeristische trekpleister, een fort dat vroeger diende als bescherming tegen de piraten. Niemand te bekennen en na 15 minuten stonden we weer buiten. Enige positieve aan dit fort was dat we een mooi uitzicht hadden over het grote meer met de 7 kleuren. Stukje gewandeld en bij een bar op de lange pier gezeten. Er was een toernooi voor scheurboten die erg veel lawaai maakten. Gelukkig was het evenement nog niet in volle gang. Op de pier voeten in het water en eindelijk even wat rust om de laatste tijd te overdenken. Daarna vocht aangevuld op het terrasje en terug gewandeld naar hotel om tassen op te halen. Taxi voor een euro terug naar het plein, waar we na klein uurtje in de bus konden stappen. Rit van drie uur op prima stoelen, lange rechte weg met af en toe een klein dorpje met wat huizen. Geen idee wat we konden verwachten in Tulum. Er was een lange weg met winkels, restaurants en barretjes. Bij navraag bleek dat het strand niet te belopen was; met taxi kilometer weg vervolgd om vervolgens naar rechts af te slaan. Lange rechte weg en bij t-splitsing naar links gegaan. Na 500 meter werden we ergens gedropt, nog geen spoor van strand. Bij Dimante-K gevraagd of ze plek hadden om te slapen, maar liefst 30 euro. Dat was ff schrikken, maar omdat er verder niks te zien was besloten we een nacht te blijven. Super leuke locatie met kleine hutjes en bedden die aan touwen aan het dak hingen. Grote gaten tussen de balken en in het dak. Gelukkig een klamboe om in te schuilen. Bikini's aan en op het privestrand op stoelen gaan liggen. Strandstrip van Tulum is 15 kilometer lang en parallel daaraan ligt op 50 meter afstand een weg. Daartussen bevinden zich de hotels en resorts. Wij sliepen in ecolodge; zelf moeten ze energie opwekken en er is alleen licht tussen 6 en 11, geen elektriciteit verder. Niet altijd bleek later, hele avond geen elektriciteit. Overal werden kaarsen en fakkels aangestoken, ff terug in de tijd.. Heerlijk koude douche en daarna gegeten en gedronken. Later een mooie zonsondergang en onweer in de verte...

10 aug
Vroeg wakker en taxi genomen naar Tulum. Er moest nodig een wasje gedaan worden, spoedje zodat het vanavond droog is. Lekker gegeten bij tentje en daarna weer terug naar Diamante. Heerlijk op strandstoelen gelegen afgewisseld met lekkere duik in de zee. Lang relaxed liggen zit er nog niet in, dus niet veel later rugzakje ingepakt en gewandeld over het strand. Op een of andere manier krijgen we het telkens voor elkaar om op het heetst van de dag actief te worden. Strand werd steeds drukker en we liepen over stuk waar een resort zat; lekker samen op paar vierkante meter all inclusive de innerlijke mens verwennen. Vinden wij toch maar moeilijk verklaarbaar gedrag. Nog stuk doorgewandeld totdat we Maya ruïne van afstand konden bekijken. We hadden geen zin om weer een ruïne/ tempel te bekijken, maar was wel een leuk punt om naar toe te wandelen. Even op strand gelegen en gezwommen, daarna weer terug gewandeld. Na het douchen met taxi naar stadje; terrasje gedaan, rondgewandeld en was opgehaald. Alle twee zin in lekkere biefstuk; lekker gegeten bij een leuk tentje. Eenmaal terug ging Sanne naar bed en Jip lag heerlijk buiten naar de sterren te kijken. Een vallende ster recht boven haar hoofd; tijd om te denken en mooie herinneringen op te halen. Later in bed zagen we naast onweer in de verte een andere vallende ster...