Belize

27 juli
De meeste toeristen nemen een directe shuttle naar de grens. Wij namen een tuktuk naar het locale busstation om daar een bus te pakken naar de grens. De buschauffeur was verliefd op Jip en dus Sanne tussen hun in. Verder heel vriendelijk maar wij spreken geen spaans en hij geen Engels. Eenmaal bij de Guetemala-Belize border aangekomen uitchecken en inchecken, quetzales inwisselen voor US dollars. Adios Guetemala, Hello Belize! Wat een ontvangst, super geregeld, mapje van het land, info over het land bij aankomst en ze spreken Engels. Enige midden Amerika land waar ze Engels spreken. Taxi genomen naar San Ignacio en ingecheckt bij hostel Pacs Inn. De kamer was nog niet klaar en we hoorden van onze Australische vrienden die ook hier naartoe zijn gegaan dat er een leuke markt was. Weinig leuks, even overheen gelopen en toen bij de rivier afgekoeld. Vriendelijke zeer donkere man kwam ons zijn hele geschiedenis vertellen en zei dat hij de werkelijke Belize man is etc. Ze lijken en klinken beetje zoals onze Surinamers met Creool Engels en de Jamaicanen, Ja man! :-)
Stadje verkend en toen onze kamer bekeken, lekker lezen en in contact gekomen met de chef van restaurant onder ons hostel; de man die alles weet van Belize.
Hij had ons uitgenodigd om te gaan stappen, samen met zijn vriend die bij douane werkt bij Mexicaanse border. 3 bier in 5 minuten en daarna bij een vriend die ergens verderop in wijk woonde whisky gaan drinken. Vervolgens naar een disco/ bar buiten met reggae RnB muziek die Sanne erg slecht in de oren klonk ( not my cup of tea) om twee voldaan naar bed, want morgenochtend vroeg worden we opgehaald voor een tour naar de ATM cave....


28 juli
Na een korte nacht, stonden we om half acht "fris en fruitig" buiten te wachten. Waar we na een uur nog stonden. Hadden gister telefoonnummer van Nolan gekregen en mannetje op de hoek van de straat hielp ons met zijn mobiel. We begonnen alvast te bedenken wat we zouden doen als tour niet door zou gaan. 8:45 kwam jongen die ons gister had geholpen met regelen van tour. Sanne begon te tieren, maar snel kwamen we erachter dat jeep ons op kwam halen. Lang gewacht, maar toch erg blij dat we konden gaan. Na 1,5 uur kwamen we aan bij de grot, nadat we helft van de weg hotsend hadden afgelegd. Waren gelukkig maar met z'n drieën en 1 gids. Eerst een uur lopen over een paadje in de jungle. Daarna kregen we een helm met koplamp. Prachtige ingang van de grot, met helder water waar we al meteen doorheen moesten. Super tocht, nog wat extraatjes van gids over en door moeilijke rotsen. Ondertussen stalagmieten en -tieten bekeken en een stukje in het donker in polonaise. Na een redelijke tocht klommen we omhoog en daar kwamen we uit in grote ruimtes waar de maya's leefden en offers brachten. Zagen nog veel resten van potten en later van drie schedels. In de laatste kleine ruimte lag het hele skelet van een meisje dat geofferd is. Dure tour, maar erg blij dat we het toch gedaan hebben. Zelfde weg terug, buiten grot gegeten en zelfde stuk teruglopen. In San Ignacio op terras geploft en hapje gegeten. Helemaal gesloopt en vroeg gaan slapen..

29 juli
Verbranden, happy hour en blue sea! Dat stond ons na een leuke busreis van 5 uur te wachten. We namen de watertaxi vanaf Independence naar Placencia, een stadje aan de zee in het zuiden van Belize. Volgens vele mensen mooier dan Hopkins waar we later toch ook een kijkje willen nemen op weg naar het Noorden van Belize. De stad heeft 1 lange smalle weg (in Guiness Book of records voor smalste hoofdstraat) en aan beiden weerszijde huizen en hotels. Wij zitten perfect, eigen huisje niet direct aan het strand maar tien meter lopen en we zijn er, gezellige bar- restaurant waar we happy hour kunnen vieren.
Vandaag niets doen, zwemmen, zonnen en spelletjes spelen.

30 juli
Vroeg op want we waren uitgenodigd bij mensen die hier al zes jaar wonen en de beste koffie maken. Over het strand gelopen en eenmaal aangekomen heerlijk wakker geworden door de koffie en prachtig uitzicht. Ontbeten op een andere plek, een tour naar Monkey River geboekt, iets wat wij moeten zien volgens locals. Bij tour operator stond Brenda, een dame die een zeer simpel open keukentje heeft en vroeg of we bij haar wilden eten en of we van Lobster houden. Dat hoefde ze ons geen twee keer te vragen, zalig geluncht en erna weer lekker liggen zonnen en de eerste boeken uitgelezen. 2-0 voor Sanne. ( teken dat ze erg tot rust komt!)
Uitgerust van de 'drukke' dag en weer happy hour gevierd bij de buren 'Barefoot Bar'. Kwamen onze vrienden vanuit Semuc Champey tegen; speciale en bijzondere avond gehad, verhalen gedeeld en gezellig afgesloten met veel rum en bier. De mannen zijn verknocht aan Jip en Sanne vindt het machtig dat ze in de rij staan voor Jip en zij later naar huis gaat met haar! :-))

31 juli
Sanne had licht last van een katertje maar crocodile creek stond op ons te wachten. Sanne kan niet onthouden dat het Monkey River heet. We waren maar met zijn tweeën in de tour en onze tourguide en bootman Engelbert of short Bert! Zoals naam van vader van Sanne.
Half uur varen over de zee en door Mangrove bossen, schitterend. Aangekomen bij de rivier hadden vissers een barracuda gevangen! Mooi welkom, overal in dorpjes liggen grote roze schelpen. In deze rivier konden we krokodillen, schildpadden en veel vogels en apen zien. We hebben inderdaad veel vogels gezien, grote lizzard en toen we wandeltocht van 10 minuten gingen doen om de apen te horen brullen en zien bungelen, waren we letterlijk 40 muggenbulten rijker!!! Die gaan we niet missen, helaas hielden de krokodillen zich schuil en gingen dan maar Manatees zoeken ( zeekoeien). Die hebben we gezien, niet heel goed maar wel de staart, erg bijzonder.
Dag afgesloten met zon, strand en rum. Morgen naar Hopkins en dan naar de eilanden, de barrier reef ontdekken.

1 aug
Hopkins stond op het menu, vroeg de bus en uurtje verder aangekomen gedropt bij kruising waar de volgende bus pas vertrok om elf uur en we stonden er al om acht. Lift vragen dus, een lieve dame nam ons en wat andere dames mee. Aangekomen in Hopkins, ooit backpackers Paradise, nu een shithol wat er niet uit zag. De zon brandde al goed en wij op pad door dit stille stadje. Iemand gaf ons een tip en daar zijn we naartoe gelopen, een drum centrum en tevens kamers te huur. Super vriendelijke man en hield ook nog zijn eigen stuk strand schoon. De rest namelijk niet en was een puinbak. Gelukkig een mooi tentje gevonden waar we de hele dag hebben gezeten, gegeten en geluierd. Terug in hostel, de eigenaar zijn 50ste verjaardag mee mogen vieren, inclusief drumsessie van zijn band, mooie afsluiting.

2 aug
Moeder Jip jarig!! Hiep hiep hoera.
Wij weer de bus vroeg naar Belize city waar wij de taxi boot naar Caye Caulker namen om daar in de blue Lagoon aanwezig te zijn. Op zoek naar hostel en meteen naar het strand. Eerder al foto's gezien en inderdaad fantastisch. Nou het water is super mooi, her en der afval, maar verder super mooi licht en blauw. De pier is afgebroken door een hurricane in het verleden en hebben ze nooit herstel, erg jammer want ziet er niet uit! Het eiland is door hurricane in tweeën gedeeld.
Lekker zwemmen en bruinbakken, einde van de dag wel genoeg zon gezien en lekker biertje gedronken. Kwamen onze Britse vrienden tegen en later op de avond een drankje mee gedronken. Eerst super lekker en veel lobster op met rumpunch. Wat een leven, zondag een tour geboekt om naar de blue hole te gaan, zwemmen met haaien, nemo, dolfijntjes, schildpadden etc. We gaan het zien, onderwater camera gekocht en vooral de tweede grootste blue hole ter wereld zien lijkt ons een cadeautje! ( grootste barrier reef en blue hole ligt in Australië ).


3 aug
Ontbeten, zonnen zonnen zonnen en niets doen! Life is good!