Nong Khiaw, Laos

27 juli
Midden in de nacht werden we wakker gemaakt. We hadden al wel gehoord dat het flink regende, maar hadden niet door dat rivier minstens twee meter was gestegen. Wij zaten in laagste hutje op de hoek bij de rivier. Bizar om te zien dat zo'n brede rivier zo snel kan stijgen. Ze waren bang dat we veel ongedierte zouden krijgen omdat water vlakbij onderkant hutje kwam. Tassen slaapdronken ingepakt en naar iets hoger gelegen plek gebracht. Super attent dat ze ons kwamen wekken. Uitslapen bestaat nog niet in ons vakantie vocabulaire. Ontbeten, kregen van eigenaar lychees mee omdat hij die net aan het snoeien was boven het terras. Helemaal naar busstop gelopen, stond in boek dat we daar kaartjes voor boot moesten halen. Daar werden we teruggestuurd naar "haventje" (houten keet, met trapje rivier in). Morgen moeten we terugkomen om half elf. Meer dan 4,5 kilometer naar Tham Pha Tok gelopen; een grote grot met verschillende etages die tijdens tweede Indochina oorlog werd gebruikt. De brug over rivier was verdwenen. We durfden het niet aan om met rugzak naar overkant te gaan. Heerlijke soep gegeten bij huisrestaurantje. Bij ons hutje eventjes relaxen, in de hangmat beetje gelezen en dutje gedaan. Op naar Proostcafe, geen jongens te bekennen. Kwam wel goed uit, de zin was wel verdwenen. In restaurant gegeten, met twee meiden yahtzee gespeeld en later bij Scandinaviërs aan tafel wat gedronken (die we in bus hadden ontmoet vanaf Luang Prabang). Lekker rustig dagje...

28 juli
8 uur wekker gezet, ontbeten en naar pinautomaat gelopen. In het weekend zijn deze "gesloten", niet mogelijk om geld op te nemen. Tassen op de rug en naar Western Union; enige dat hetzelfde is als in Nederland is het gele bord met zwarte letters. Gelukkig hebben we dollars meegenomen en konden we die wisselen. Bij de boat stop twee kaartjes gekocht en we moesten al meteen meelopen. Lokale boot was al helemaal volgepakt. Boot is nog meter breed en je zat op een plankje van 15 centimeter breed en tien centimeter van de grond. Bagage lag overal tussen en het was erg krap. We zaten 45 minuten in deze houding voordat boot überhaupt vertrok. Om elf uur vertrokken we en de enige twee andere toeristen zetten we af in Muang Ngoi Neua, uurtje varen en veel toeristen. Vanaf boven werden we geroepen, zaten Scandinaviërs daar te eten. Na kwartier werden wij van overvolle boot op andere boot gezet waar een stuk of tien mannen zaten die onder invloed waren. Een vrouwtje probeerde ons al meteen paddestoelen en rare potjes met drugs te verkopen. Groezelige kleren hadden ze aan, boeken en camera hadden ze volgens mij nog nooit gezien.. Tank was bijna leeg, gelukkig kwam er een boot met toeristen aan die ons een beetje benzine konden geven. Onderweg zagen we houten hutjes hoog op de oever waar alleen steile modderige paadjes naartoe leiden. Door de bruine rand op de bomen en struiken kon je zien dat rivier gister twee/drie meter was gestegen en nu weer was gezakt. Weinig gedronken onderweg omdat er geen toilet was. Bleek goed plan te zijn omdat vrouw die van boot terug kwam een bloedzuiger onder haar rok vandaan haalde. Bij klein pad gestopt, tussen de zwijntjes door naar boven en man kwam terug met benzine. Onderweg veel buffels gezien langs de kant en in het water. Om vijf uur aangekomen in Mouang Khoua. Een weg liep de rivier aan, daar moesten we met voeten het water in en uitstappen. Eerste dertig meter bestond uit dikke laag modder, dus met vieze slippers verder gelopen. Sfeer was beetje vreemd, niet echt gek op toeristen hier. Na redelijk lang zoeken sprak een man ons aan vlakbij hangbrug en vertelde over zijn guesthouse. Laatste bezoeker was minstens week geleden, ook wel te zien in kamer. Man kwam nog ff schoonmaken, in dorp gegeten vlakbij aanlegplek. Jeu de Boules wordt veel gespeeld hier, de speelbaan is het meest verzorgd van hele dorp. Alles ziet er oud, stoffig en vervallen uit. Eten was wel oke, in het donker weer de hangbrug over naar huis...