Apenheul à la Thai

15 juli zijn we met een Tuc Tuc zijspan naar treinstation gegaan. Aangezien we vorige keer niet hoefden te reserveren, dachten we dat dat nu ook niet nodig was. Al snel bleek dat we plan B nodig hadden om in Lampang te komen. We besloten om stoptrein te nemen naar Lop Buri en daar een dag te spenderen, ondertussen was Sanne zo slim om trein te reserveren voor 's nachts. Onze bagage hebben we afgeleverd bij left luggage op treinstation en met rugzak het stadje in. Eerst darmen weer testen bij straatventer, brug over gewandeld en op marmeren bank powernap gedaan. Gewandeld, in parkje gelegen en bij westers tentje gezeten in de hete zon. Naar Prang Sam Yot gelopen, een Wat met overal apen. We kregen een stok mee om ze van ons af te houden. Ze zaten ook aan andere kant van kruispunt op de gebouwen, paaltjes en electriciteitskabels. Bij station gaan zitten totdat we muziek hoorden. Tegenover station lag Wat Phra Si Rattana Mahathat, mondvol voor een oude ruïne. Er kwam een lange optocht met vrouwen in het wit met offermanden en daarachter kaalgeschoren jongens. Buiten het hek stonden we te kijken naar inwijding van jongens tot "monk" (monnik). We werden meegevraagd als enige toeristen om in een lange rij tussen de vrouwen te komen zitten op onze knieën (2 minuten voordat kramp toe sloeg), op een rode loper moesten we bloemblaadjes neerleggen zodat "oppermonk" met zijn gevolg naar podium liep en een lange toespraak hield. Daarna snel alles opruimen en mochten we aan de zijkant meedoen met het hele ritueel. Omgekeerde wereld, wij werden gefotografeerd terwijl we boedhistische houding aannamen. Door de donkere lucht, veel kaarslichten en de geweldige sfeer heeft het veel indruk gemaakt. Na bijna twee uur konden we onze slippers weer aan, stijve ledematen strekken en schuilen bij het station. Wat een geweldige dag. Weer gegeten bij plaatselijke straatventer en onze tassen opgehaald. Door de vertraging vertrok om 1 uur de trein..